De geschiedenis van onze groep Scouting Prinses Irene is er historisch gezien een geweest van vallen en opstaan. Net als de andere oorspronkelijke scoutinggroepen in Roosendaal dateert de oprichting van de eerste Irenetroep uit de tijd van de bevrijding van Zuid-Nederland, in 1944. De verkennerij beleefde toen een massale opbloei in het Brabantse en ook in Roosendaal zag een reeks van nieuwe troepen voor het eerst het daglicht. Enkele van hen bestaan nu nog: Scouting Sint Jan, Scouting Baden-Powell (v/h St Joseph en St Elisabeth) en Scouting Fridtjof Nansen (v/h St Cornelius). En natuurlijk was daar de Prinses Irenetroep, waarvan ons niets meer bekend is dan dat het een op protestantse leest geschoeide vereniging was, waarvan het bestaan nooit lang geduurd kan hebben. De naam IRENE werd tenminste niet meer vernomen, tot 20 september 1962.

Op die datum ging een nieuwe verkennerstroep van start, eveneens onder de naam Prinses Irene. Deze (openbare) troep kwam 's zaterdags bij elkaar in "Eurohonk" aan het Ireneplein, en was aangesloten bij de toenmalige Nederlandse Padvinders Vereniging, de NPV in 's-Gravenhage. Enige jaren geleden kregen wij van een oud-bestuurslid van deze Irenetroep alle nog aanwezige correspondentie, waardoor wij een redelijk beeld hebben van de tweede poging tot niet-RK-gebonden scouting in Roosendaal. Een weinig succesvolle poging, door gebrek aan leiding (de toenmalige hopman/groepsleider was het enige staflid en door zijn werk als machinist bij de NS kon hij niet regelmatig aanwezig zijn) was de discipline onder de jongens slecht, waardoor er een enorm ledenverloop was. Na enige jaren bleek het voortbestaan van deze Irenetroep niet meer haalbaar en in overleg met de NPV en het toenmalige districtsbestuur in Breda besloot men te stoppen. Op 5 september 1967 werd de Prinses Irenetroep opgeheven.

Maar ja, onkruid vergaat niet en in 1975 werd de groep voor de derde maal gestart, nu als Scouting Prinses Irene, aangesloten bij de landelijke vereniging Scouting Nederland. Anders dan de eerste twee maal begon men deze keer met welpen, in plaats van met verkenners. Onder leiding van Akela Paul Horsman en Baloe Wilma Hövelings kwamen de eerste 16 welpen bij elkaar op zaterdag 15 november 1975. Voor de functie van groepsvoorzitter werd Albert Bolten aangetrokken, die indertijd nog een korte periode bij de tweede Irenetroep betrokken was geweest. Op 31 januari 1976 werden de welpen, en daarmee de groep, geïnstalleerd door de toenmalige voorzitter van het district Scouting Roosendaal, de heer Cor Klijntunte. Deze ceremonie vond plaats in het tijdelijke onderkomen van de groep in zaal "De Burcht", het gebouw van de NH-gemeente in Roosendaal. Jammer genoeg duurde ons verblijf daar niet zo lang; in het voorjaar van 1976 werd het gebouw grondig opgeknapt en daarna was er geen plaats meer voor de welpen van SPI...

Nu braken er moeilijke tijden aan. Tot half november 1976 draaide de horde op straat. Iedere zaterdag verzamelden de jongens en hun leiding zich bij een aanplakzuil op het parkeerterrein van winkelcentrum "De Lindenburg" in Langdonk. Het programma kende veel stadsspelen, men ging regelmatig naar het bos en bij regen of ander slecht weer speelden de welpen in een voetgangerstunneltje, of "kraakte" men de fietsenstalling van een nabij gelegen basisschool. En het klinkt onvoorstelbaar, maar in deze maanden groeide de horde van 16 naar 27 welpen!

Gelukkig kwam er hulp. De gemeente besloot ons onderdak te bieden op de hooizolder van een sinds kort in gemeentelijk bezit zijnde boerderij aan de Driehoekstraat (nu Flintdijk). Op dit zelfde terrein hadden ook de verkenners en gidsen van Scouting Baden-Powell een gebouwtje ter beschikking gekregen en de bekende, inmiddels opgeheven, jeugdsoos 't KROS was de stalruimte toegezegd onder de zolder. Alleen, alles moest nog geheel worden verbouwd en de winter stond voor de deur...

Buurthuis Keyenburg bracht uitkomst. In afwachting van de oplevering van het nieuwe HK stelde het bestuur van het buurthuis onze horde belangeloos een zaaltje ter beschikking, voor twee uurtjes op de zaterdagmiddag. Daar brachten de welpen van SPI de winter van '76-'77 door.

Op 3 mei 1977 werd eindelijk het huurcontract voor het nieuwe HK ondertekend door de bestuursleden A. Bolten (voorzitter), A. Westerveld (secretaris) en mw L.J. Horsman-Mulder (penningmeester) voor de stichting Scouting Prinses Irene enerzijds en de directeur van de Dienst Stadsontwikkeling, de heer J.C.F. van Bergen, anderzijds. Er most nog het een en ander aan het onderdak worden vertimmerd, maar men kon erin!

Het nieuwe scoutingjaar 1977 begon op 20 augustus met een groot postenspel op de Oude Konijnenberg (een locatie nabij de Schietbaan in de Rucphense bossen, die recentelijk is herbeplant en als speelterrein niet meer bestaat). Het thema van dit spel was Brownsea Island, een eiland waarop Lord Baden-Powell in 1907 een zomerkamp organiseerde tijdens welk hij het spel van verkennen ontwierp. In de loop van dit spel gingen de oudste welpen over, waarmee de oprichting van de verkennerstroep van SPI een feit was. Hopman Bolten nam de leiding over deze troep op zich en met 11 verkenners had de groep zich in één klap verdubbeld.

De officiële opening van het H.K. vond plaats op zaterdag 10 december 1977. 's Morgens in alle vroegte verzamelden de welpen en verkenners nog eenmaal op hun vertrouwde plekje bij de reclamezuil op "De Lindenburg", om vandaar onder muzikale begeleiding van de Scouting Kizitoband uit Bergen-op-Zoom naar de Driehoekstraat te lopen. Hier aangekomen stelden zij zich op en na enkele toespraken van bestuursleden van SPI en van de in 1992 onverwacht overleden pastor Toon Hommel, toen voorzitter van de gemeentelijke Jeugd- en Jongerencommissie en sterk pleiter voor een eigen onderdak voor onze scoutinggroep, verrichtte de Wethouder voor Jeugdzaken, wijlen de heer Theo Oostendorp, de feestelijke opening.

Een nieuwe fase in het bestaan van Scouting Prinses Irene was begonnen. Nu de groep eenmaal onder dak was, groeide hij snel. In september '79 zag de Kabouterkring het daglicht, een jaar later gevolgd door de Rowans en het jaar daarna door de Gidsen. In 1983 gingen de oudste rowans over naar de Pivostam van het district, terwijl vanuit de verkenners en de gidsen overgekomen jeugdleden samen een gemengde rowan/sherpa-afdeling vormden: Shero Afdeling "De Survivors" genaamd. Voor hen was er inmiddels een derde ruimte gecreëerd, waarvoor buurman en hoofdbewoner van de boerderij, oud-wethouder Pierre de Jong, een deel van zijn eigen zolder had afgestaan.

In 1986 tenslotte startte SPI een speltak voor de allerjongste scouts: de Bevers, jongens en meisjes van 5-7 jaar.

Toen brak er een zeer enerverende periode aan voor SPI: de bouwjaren. Al enige tijd was het bekend dat ons vertrouwde onderkomen aan de Flintdijk eens zou moeten gaan verdwijnen. Er moest dus een nieuw H.K. komen... Het dagelijks stichtingsbestuur van SPI zette zich met grote voortvarendheid aan het werk en slaagde erin om in overleg met de gemeente Roosendaal, de Stichting "Jongeren Bouwen voor Jongeren" (van het Ministerie van WVC), het Nationaal Jeugdfonds "Jantje Beton" een groot aantal fondsen en (particuliere) sponsors voldoende geld bijeen te krijgen om een nieuw groepshuis te laten bouwen. Op 11 juni 1992 ging dan de eerste officiële (en enige) paal de grond in; de bouw was gestart.

Ook daarna zat het stichtingsbestuur niet stil. Onder de bezielende aanvoering van voorzitter en bouwheer C.C. (Karel) van de Loo, secretaris mw C.A. (Ineke) Otten, en de opeenvolgende penningmeesters M.G.C.M. (Marcel) de Beer, J.N.E.C. (Hans) van den Burgt en H.F. (Hans) Beerling, gingen de leden aan de slag om nog meer geld en bouwmaterialen bijeen te brengen. De bouw vorderde gestaag en al snel begon het fraaie ontwerp van de Roosendaalse architect M. Onrust, van architectenbureau Wierikx en Onrust, vorm aan te nemen.

Op zaterdag 14 november 1992 werd het hoogste punt bereikt, bij welke gelegenheid stichtingsvoorzitter Karel van de Loo en wethouder A. de Bruyn zich door een hoogwerker tot in de nok lieten tillen om daar de verenigingsvlag te plaatsen. Ook in de zachte wintermaanden van '92-'93 ging de bouw verder en eindelijk, op 24 april 1993, kwam het ogenblik dat het Sprundelse bouwbedrijf De Rooy het nieuwe H.K. opleverde. De opening werd in het bijzijn van honderden belangstellenden een feestelijke gebeurtenis die SPI zich nog lang zal herinneren. Sinds die dag ook prijkt trots de naam van het H.K. aan de gevel: De Spinel. Dit is de naam van een edelsteen, die de kleur heeft van de buitenmuren van het H.K. en die de bijnaam SPI in zich draagt.

In dit schitterende gebouw en dankzij het enthousiasme en de inzet van de vele staf- en bestuursleden, jeugdleden en ouders is Scouting Prinses Irene een bloeiende vereniging, waar het elke zaterdag bruist van het leven. Een groep om verdraaid trots op te zijn!